Rozdział XIV

- Niall ! Spóźnimy się – mówiła Marin patrząc w oczy Nialla

- Podobasz mi się. Wiesz – podniósł jej podbródek i zaczęli się przybliżać do siebie. W tym momencie Louis im przerwał :

- Gołąbeczki ! Szybko ! Bo się spóźnicie – krzyknął

Niall i Marin odsunęli się szybko od siebie i posłali sobie miłe uśmiechy

***********************************************************

Marin i Niall długo się do siebie szczerzyli. Jednak po dłuższej chwili zeszli na dół i wszyscy byli już gotowi na wyjazd. Gdy mieli już wsiadać do auta, jedna z postaci zaczęła wybiegać z hotelu. Był to Mati.

 - Melanie ! - wołał Mati z daleka

- Co ? ! - krzyknęła Melanie wsiadając do auta

- Zaczekaj ! - krzyczał Mati

- Na co mam czekać ? ! Na chłopaka, który mi nie ufa ? ! - krzyknęła Melanie i znów zakręciły się jej łzy w oczach

- Ja Cię kocham ! - krzyczał Mati

- Dopiero teraz mi to mówisz ? ! Jak jestem już w samochodzie i właśnie mam lecieć do Londynu ? ! To rzeczywiście szybko sobie o mnie przypomniałeś ! - krzyczała Melanie. I wtedy łza zaczęła powoli spływać po jej policzku.

- Ale ty mnie nie rozumiesz ! - krzyknął Mati

- Właśnie rozumiem Cie jak najbardziej ! Rozumiem Cię, że mi nie ufasz. A ty bądź tak miły i pozwól mi zapomnieć o Tobie i zacząć życie od nowa ! - krzyczała przez łzy Melanie

Mati nic się nie odezwał. W końcu nie miał nawet o czym mówić. Stał tylko wpatrzony w Melanie wsiadającą do czarnego samochodu koło Zayna, który zaczął ją pocieszać i obejmować swymi ramionami. Mati strasznie się wkurzył jak zobaczył swoją dziewczynę obejmującą się z nijakim Zaynem Malikiem.

Chłopaki i dziewczyny dotarli na lotnisko w niecałe 15 minut. Wysiedli szybko i zobaczyli tłumy paparazzi. Miki szepnęła do Liama :

- Czemu oni się tak krzywo patrzą na nas wszystkich ? - zapytała Miki

- Sam nie wiem. Może dlatego, że będziecie lecieć z nami w samolocie i dlatego, że Zayn obejmuje właśnie Melanie i ... - w tym momencie przerwała mu Miki

- Dobra, dobra. Chyba się zagalopowałeś – zaśmiała się

- Możliwe – zaśmiał się

Wszyscy powędrowali do samolotu i polecieli do nowego domu ( w przypadku Miki, Marin i Melanie ). Gdy pojechali pod sam dom chłopców nie mogły z siebie wydusić ani jednego słowa. Stały i patrzyły się w dom jak w obrazek.

- I jak podoba wam się ? - zapytał Louis

- Jest .. - powiedziała Marin

- ... Przepiękny – dokończyła Melanie

- Sam wybierałem ! - krzyknął Niall

- Dobry masz gust ! - powiedziała Miki

- Wiem ! - Niall krzyknął do niej i posłał jej miły uśmiech

- Jaki skromny – zaśmiała się Marin

- I to jak ! - odkrzyknął Niall

- Pokazać Ci twój pokój ? - zapytał Harry kierując głowę w strone Miki

- Jasne, czemu nie – Miki powiedziała wesoło

- Ok – odpowiedział Harry

Harry otworzył drzwi do dużego domu, który był wystrojony w sposób nowoczesny. Zaprowadził ją krętymi schodami na samą górę. Miki i Harry weszli do pokoju. Miki ujrzała piękne ściany granatowo czerwone, dużą garderobę, toaletkę, biurko, ogromne łóżko i mały balkonik.

- Jest cudowny ! - krzyknęła Miki i rzuciła się Harremu na szyję

- Wiem, wiem. Tak jak ja ! - powiedział Harry po czym się cicho zaśmiał

- A żebyś wiedział – powiedziała Miki znowu patrząc Harremu głęboko w oczy. ' Były takie piękne .. i zielone ' - pomyślała Miki

- Co się tak mi przyglądasz ? -zapytał Harry

- Yyy .. Słucham ? - zapytała Miki, która wciąż była pogrążona w marzeniach

- Pytałem czemu tak mi się przyglądasz – powtórzył Harry

- Może dlatego, że ... - nagle moją rozmowę z Harrym przerwał nam nijaki Louis

- Widze, że poinformowałeś Miki, że masz z nią pokój – powiedział Louis z bananem na twarzy

- Coo ? ! - krzyknęła Miki

- No tak. - powiedział Harry zawstydzony – miałem Ci powiedzieć. Przepraszam

- Nie no, ok. Ale ... - w tym momencie Miki się zacięła jak stare radio

- Ale co ? - dopytywał Louis i Harry

- ... tutaj jest tylko jedno łóżku – powiedziała zaniepokojona Miki

- Tak, nie mieliśmy więcej łóżek .. - zakłopotał się Harry – znaczy mieliśmy, ale daliśmy Melanie i Marin . - powiedział Harry z obawą, że będzie musiał spać na podłodze

- Czyli ja mam spać na podłodze – zapytała z grymasem na twarzy Miki

- Nie ... Znaczy się, jak chcesz. Ja myślałem, że my no wiesz .... - powiedział Harry, któremu przerwała Miki

- .. będziemy spać razem – dokończyła Miki

- Właśnie – powiedział Harry – to jak będziemy spać razem, czy chcesz spać na podłodze ? - dopytywał wciąż Harry

- Wiesz.... - zawahała się Miki – wolę spać na łóżku miękkim i w ogóle niż na twardej podłodze – powiedziała Miki

- Czyli wygląda na to, że śpimy razem ? - zapytał Harry i poruszał śmiesznie brwiami

- Ehh .. No tak – powiedziała Miki

- Ale bez żadnych wygłupów mi tutaj w nocy ! - krzyknął Louis, który ciągle przyglądał sie całej rozmowie

- Dobra, dobra – powiedziała Miki

- To ja już wam nie przeszkadzam rozpakowujcie się – powiedział Louis i wyszedł z pokoju

- Gdzie mam położyć swoje rzeczy ? - zapytała Miki

- Gdzie chcesz . - powiedział Harry i uśmiechnął się do niej

- Aha . To mam ubrania porozrzucać po całym pokoju i tak je zostawić ? - zapytała Miki po czym otwierała walizkę – Ok – powiedziała i uśmiechnęła się

Gdy miała wyrzucać już pierwsze ubrania Harry złapał ją za rękę i powiedział :

- Nie stój ! - krzyknął Harry

- Czemu, przecież mówiłeś ...... - powiedziała Miki po czym Harry przerwał jej to co miała powiedzieć

- Tak mówiłem, ale nie o to mi chodziło – powiedział i uśmiechnął się do niej

- No dobra. To gdzie mam położyć swoje ubrania ? -zapytała Miki podnosząc się z podłogi

- Do garderoby – powiedział Harry i posłał jej miły uśmiech

- Ok. A ty gdzie trzymasz ubrania ? - zapytała Miki, która kierowała się do garderoby

- W garderobie – powiedział

- To masz dwie ? - zapytała Miki dziwnie patrząc na Harrego

- Ojj ! Już nic nie mów tylko chodź ! - krzyknął Harry i załapał Miki za rękę.

Harry otworzył duże pomieszczenie, w którym było strasznie dużo ubrań. Na jednej stronie były czapki i buty, na drugiej bluzki, na trzeciej byłą ogromna szafa, w której trzymał marynarki i spodnie.

- I jak ? - zapytał Harry patrząc się na Miki

- Jest strasznie duża – powiedziała Miki stojąc i wciąż robiąc wielkie oczy

- Dużo ubrań, duża garderoba – powiedział Harry i uśmiechnął się o niej

- No tak – powiedziała Miki i przypomniało jej się, że przecież w Polsce zostawiła tak dużo rzeczy. Miała tam dosłownie wszystko. Wszystkie pamiątki, biżuterie, ubrania i jej kochane pluszowe misie, które miała od małego. A po za tym co z pogrzebem rodziców.

- Harry, ale ja mam tutaj bardzo mało rzeczy. - powiedziała smutno Miki, po czym spuściła głowę na dół

- Właśnie sam zastanawiałem sie nad twoją sytuacją, przecież ty i Melanie w Polsce macie wszystko. - powiedział Harry

- Tak. I właśnie w tym problem. - powiedziała smutno Miki

- A co z pogrzebem ? Chcesz na niego polecieć ? - zapytał Harry

- Skoro po rzeczy będę musiała polecieć, to na pogrzeb też przy okazji polecę – powiedziała Miki i łza zakręciła jej się w oku, która szybko spłynęła po jej policzku.

- Ej Miki .. - mówił Harry, który się przybliżył i przytulił Miki – wszystko będzie w porządku

- Tak sądzisz ? - zapytała Miki i uniosła swoją głowę na wysokości głowy Harrego

- Pewnie – powiedział Harry i przytulił ją mocniej