Rozdział XXVIII

Poszłam szybko na dół i napisałam SMS do Marin : ' Jak się bawicie ? Bo u mnie się troszeczkę pokomplikowało. Harry z osłabienia mi zemdlał i jest do jutra w szpitalu, a ja mam dziecko. Szkoda gadać. to długa historia. Jak wrócisz to Ci opowiem '. Schowałam telefon do kieszeni i szybko wbiegłam na górę, gdzie Dani już spała. Przebrałam się w pidżamę i zasnęłam obok niej 


******************




Miki




Obudziłam się koło Dani, która smacznie spała. Bez żadnych słów wstałam i poszłam się umyć. Przy okazji poszłam na dół zobaczyć, kto się tak tłucze. W kuchni był nie kto inny jak Horan.
- Pić ? - spytałam
- Tak.. Piććć ! - zawył na co się zaśmiałam
- Masz - powiedziałam rzucając wodę na co dziwnie się na mnie popatrzył
- Jak ty to.. A tam - wzruszył ramionami i pijąc wodę poszedł na góre
Zaśmiałam się i poszłam się ogarnąć. Najpierw umyć, później pomalować i ubrać. Wyszłam z łazienki i poszłam do swojego pokoju w którym już nie spała Dani.
- Cześć. Jak się spało ? - spytałam chowając piżamę pod poduszkę
- Hej. Dobrze.. Macie mięciutkie łóżko - zaśmiała się
- To chyba dobrze. Co ? 
- Bardzo dobrze - uśmiechnęła się
- Dobra mała. Ubieraj się i zaraz idziemy po Harrego. Ok ? - spytałam uśmiechając się do niej
- Ok
Wyszłam z pokoju i poszłam zobaczyć do Marin. Siedziała sama, co było dziwne. Zawsze koło niej lub z nią był Niall.
- Cześć. Jak było na zabawie ? 
- Do dupy - odpowiedziała chowając głowę w swoich rękach
- Czemu ' do dupy ' ?
- Bo jakaś Demi Srowato kleiła się do niego - zauważyłam, że z jej oczu powoli wypływają pojedyncze łzy
- Nie płacz - usiadłam koło niej - Nie ma co płakać. Znam kogoś, kto na pewno poprawi Ci humor 
- Tylko Nie Louis.. Proszę - poprosiła
- Nie Louis. Ktoś inny. Chodź i nie marudź - złapałam ją za rękę i pociągnęłam w stronę pokoju mojego i Harrego w którym była aktualnie Dani.
- Kto to jest ? - spytała patrząc się na dziewczynkę
- Jestem Dani - uśmiechnęła się pogodnie
Widziałam zdziwienie w oczach Marin, które po chwili minęła. Podeszła do małej i zaczęła ją przytulać. Uśmiechnęłam się i usiadłam na łóżku. Liczyłam się z tym, że wkrótce będę musiała powiedzieć chłopakom i Melanie o Dani. Właściwie po co to odkładać. 
- Dani. Chodź przedstawie Cię reszcie - powiedziałam
- Dobrze - uśmiechnęła się
Złapałam jej drobną i malutką rączek, po czym zeszłam z nią na dół. W salonie siedzieli wszyscy oprócz Harrego. On nadal był w szpitalu.. Zaraz musimy iść go odebrać. Chłopcy i Danielle skierowali swoje oczy na mnie i na małą. Uśmiechnęłam się do małej i weszłam bardziej do pokoju. Oni nawet nie marzyli o tym, aby oderwać od nas wzrok. W końcu nie wytrzymałam i zaczęłam mówić :
- Co się tak patrzycie ? To moje dziecko... Nazywa się Danielle i ma 6 latek - uśmiechnęłam się i wzięłam małą na ręce
Oczy wszystkich mało co nie powypadały. To było śmieszne. Wyglądali jak .... no nie wiem co.
- Mi tam się ona podoba chodź do wuja Carrotki - uśmiechnął się Louis i wyciągnął ręce w stronę Dani
Dani zeskoczyła z moich rąk i podbiegła do Louisa, aby się przytulić. Uradowana ie chciała go puścić i ciągle tuliła. 
- Mówisz Danielle ? - spytała Danielle wchodząc do pokoju na co oczy małej momentalnie zabłysnęły i momentalnie puściła Louisa z objęć .
- Ejj ! - krzyknął Louis
Dani podbiegła do Danielle i zaczęła ją mocno przytulać. 
- To było moje marzenie - szepnęła cichutko
- Marzenia się spełniają - wtrącił Niall na co Marin spiorunowała go wzrokiem bo jej zaraz przychodziła do głowy Srowato.
- Dobra Dani. Idź jedz płatki i idziemy po Harrego - uśmiechnęłam się do niej 
- A gdzie on jest ? ! - krzyknęli wszyscy 
- W szpitalu - wzruszyłam ramionami - długa historia.. Później wam opowiem


~




- Nie bój się. Po prostu wejdź - uśmiechnęłam się do małej
- A jeśli mnie nie zaakceptuje tak jak moi rodzice ? - spytała smutno
- Nie martw się 
Dani pchnęła lekko drzwi od wejścia do sali szpitalnej w której siedział Harry. Podbiegł do mnie i mocno ucałował. 
- Cześć malutka. Jak masz na imię ? - spytał przyjaźnie
- Jestem Dani - uśmiechnęła się nie pewnie
- Ooo ładnie. A co chciałaś ? Zdjęcie, autograf .. - zaczął wyliczać, ale mu przerwałam
- Harry. Ona będzie z nami mieszkać. Chyba się nie złościsz. Jest w trudnej sytuacji rodzinnej. Później Ci wytłumacze. Nie złościsz się ? - zapytałam
Harry przez chwilę nic nie mówił, aż w końcu krzyknął :
- Oczywiście, że nie ! Zawsze chciałem mieć dziecko ! - krzyknął i wziął małą na ręce - już Cię kocham 
Uśmiechnęłam się do niego i podziękowałam za to, że tak odebrał to spotkanie z Dani.
- Idziemy na zakupy ? - zaproponował - trzeba coś Ci kupić 
- Może być - uśmiechnęła się




~




- Padam jak zdechły pies - zaśmiał się Harry 
- My też.. - powiedziałyśmy jednocześnie z Dani
- To Dani idź już spać.. Zaraz zrobię Ci kolacje i będzie dobrze - uśmiechnął się do małej
- Dobrzeee - przeciągnęła ' e ' przy tym wszystkim ziewając
Harry poszedł zrobić kolacje, a ja przez ten czas poszłam zobaczyć co u marin i czy już się pogodziła z Niallem. Weszłam do jej pokoju i zauważyłam Marin, która miała oczy zapuchnięte od płaczu. To nie wróżyło nic dobrego
- Co się stało ? - podbiegłam do niej
- Pokłóciłam się z nim.. - westchnęła 


*************


Hej ;)
Przepraszam, że nie dodawałam tak długo i tak w ogóle to nie wiem jak zrobiliście 11 komentarzy ! * __ *
A wejścia ! ? Dopiero co się jarałam 1000 ! Pamiętam to ! A więc strasznie wam za wszystko dziękuje ! ^.^
Rozdział napisałabym wcześniej, ale po prostu nie miałam czasu... Ciągłe poprawy i te wstrętne oceny do których czuje już obrzydzenie -,-
Ale to już taki mniejszy szczegół :)
Myśle, że następny dodam dość szybko ;)
Pozdrawiam Wiki. <3